تهویه شماره ۱۷ (فصل دوم)
قبلا گفتم "هوا رو ولش دنبال ریه های تازه باش" ولی الان دیگه ریه هم‌نمونده ناموسا"..بریم بمیریم خلاص شیم!تهویه شماره ۱۷ (فصل دوم)
قبلا گفتم "هوا رو ولش دنبال ریه های تازه باش" ولی الان دیگه ریه هم‌نمونده ناموسا"..بریم بمیریم خلاص شیم!
صد و شصت
رفتم شهر کتاب...چه بهشتی بود. واقعا انگیزه دارم الان واسه درس خوندن
صد و پنجاه و نه
این دختر تینیجرا که گشت ارشاد بالغ محسوبشون میکنه و واقعا بچه ن ولی یه شال میپیچن دور سرشون
صد و پنجاه و هشت. پارک
پارک در شهر مکانیست که والدین گرامی فرزندان را سوار این وسیله تخمی ها میکنند و خود سر در گوشی به چت میپردازند. نخته
صد و پنجاه و هفت
این دختر کوچولو مو فرفری بلنده که شبیه مو سیاه پوستاست موهاش...من از اینا موخوام!
صد و پنجاه و شیش
واسه اولین بار نتونستم یه پیتزا رو کامل بخورم...من دیگه من نیست..