تهویه شماره ۱۷ (فصل دوم)
قبلا گفتم "هوا رو ولش دنبال ریه های تازه باش" ولی الان دیگه ریه هم‌نمونده ناموسا"..بریم بمیریم خلاص شیم!تهویه شماره ۱۷ (فصل دوم)
قبلا گفتم "هوا رو ولش دنبال ریه های تازه باش" ولی الان دیگه ریه هم‌نمونده ناموسا"..بریم بمیریم خلاص شیم!
صد و پنجاه و هشت. پارک
پارک در شهر مکانیست که والدین گرامی فرزندان را سوار این وسیله تخمی ها میکنند و خود سر در گوشی به چت میپردازند. نخته
وای شایان من اصلا نمیتونم درک کنم یه پدر و مادر چطور میتونن انقد بیخیال باشن-_-
ما یبار پارک رفته بودیم بعد یه بچه حدودا2:5 ساله همینجور تنهایی سعی میکرد از پله های سرسره بره بالا بعد من انقد ترسیده بودم تمام مدت داشتم ازش مراقبت میکردم که طوریش نشه. مامانشم داشت تخمه میخورد و با دوستاش میخندید
درکش وقتی مجردی سخته فک کنم. منم همینطوری نگاه میکنم میترسم میگم نکنه اون بچه تاب بخوره تو سرش یا اون یکی از چرخونک بیوفته کله ش بخوره تو پیچ پایه تاب مغزش دراد...
یه وضعیه اصن.