قبلا خواننده پروپا قرص یه وبلاگ بودم. از این وبلاگ گروهیا بود یه نویسنده داشت اسمش پگاه بود. عاشق اسمش بودم. دروغ چرا ۱۵ سالم بود و بد جور روش کراش داشتم....هر پستی میزاشت اولین کامنتش من بودم؛ یه روز یه آهنگ گذاشت..i will survive...نمیفهمیدم چی میگه..ریتمیک گوش میدادم و حال میکردم. الان تو تلگرام به چشمم خورد...موزیک ویدئو با ترجمه.. حسم نسبت بهش رو بخوام بگم اینه که اصل جنسه؛ نابه نابه ناب..و البته حال الانمه....هععععععییییییی
خداوندگار...
این...
چقد...
خوبه...
اصلا عاشق این آهنگای قبل از سال دو هزارم.
فازشون یه فاز دیگه ایه. حتّی ریتم اهنگشون متفاوته...
من واقعا دیر به دنیا اومدم از این نظر.
اصن ریتم آهنگ آدمو زنده میکنه...خیلی خیلی خیلی خوبه..
حالا بخش مزخرفش اینه که این خواننده هه میره میمیره جاش جاستین بیبر و سلنا گمز میان...پوووووف