تهویه شماره ۱۷ (فصل دوم)
قبلا گفتم "هوا رو ولش دنبال ریه های تازه باش" ولی الان دیگه ریه هم‌نمونده ناموسا"..بریم بمیریم خلاص شیم!تهویه شماره ۱۷ (فصل دوم)
قبلا گفتم "هوا رو ولش دنبال ریه های تازه باش" ولی الان دیگه ریه هم‌نمونده ناموسا"..بریم بمیریم خلاص شیم!
صد و بیست و نه
هر بار که عکس خودمو یا یه فیلمی که منم توش بودم و حرف زدم میبینم واقعا شرمنده اطرافیان میشم...خداییش اینا چه طوری منو تحمل میکنن؟؟
دیشب یه صدای خودم رو تو یه ویدئویی شنیدم؛یه جاهاییش هعی قربون صدقه خودم میرفتم،یه جاهاییش هم تو دلم میگفتم کاش لال شم دیگه حرف نزنم-__-
کلا این چیزا توهمن بهشون توجه نکن..
نمیدونم چرا حس میکنم دوباره غیرفعال میکین یاین وب بیچاره ات رو.
مبنا علمی داره این. هر کسی صدای خودشو که میشنوه حس بدی بهش دست میده. چون دیدن خودش از یه زاویه دیگه یه حس جدیده. بعد یه مدت عادت میکنه و براش عادی میشه.
.
.
حس زندگی ندارم.اضطراب دارم. هیچ موقعیتی واسه تخلیه هم ندارم..گاهی سر وبم خالیش میکنم..بعد یه مدت دلم واسش تنگ میشه باز برمیگردم