تهویه شماره ۱۷ (فصل دوم)
قبلا گفتم "هوا رو ولش دنبال ریه های تازه باش" ولی الان دیگه ریه هم‌نمونده ناموسا"..بریم بمیریم خلاص شیم!تهویه شماره ۱۷ (فصل دوم)
قبلا گفتم "هوا رو ولش دنبال ریه های تازه باش" ولی الان دیگه ریه هم‌نمونده ناموسا"..بریم بمیریم خلاص شیم!
شصت و دو. فلسفه با طعم آش رشته
فصل فصلِ پوست اندازی از نوچه ی نیچه به روشن فکر دینی بودن و مرتبط کردن فارت (!) به شقیه است...!
دیگه انصافا غلط تایپی پیدا کردم.
شقیقه.
حالا منم اصلاح نمیکنم بمونه واسه یادگاری