تهویه شماره ۱۷ (فصل دوم)

قبلا گفتم "هوا رو ولش دنبال ریه های تازه باش" ولی الان دیگه ریه هم‌نمونده ناموسا"..بریم بمیریم خلاص شیم!

تهویه شماره ۱۷ (فصل دوم)

قبلا گفتم "هوا رو ولش دنبال ریه های تازه باش" ولی الان دیگه ریه هم‌نمونده ناموسا"..بریم بمیریم خلاص شیم!

صد و نوزده. اگر از دیده کوتاه نظران افتادیم صحبت دفترچه مشکیه ما را بس..

با این که از دیشب تا حالا عین سگ پاچه گرفتم و اخلاق سگم رو به اطرافیان گرامی که خیلی وقت بود تجربه ش نکرده بودن نشون دادم اما الان خوبم،فحش نمیدم و خود خوری هم نمیکنم.
فقط اینو بنویسم یادم باشه که هیچکی ارزش اینو نداره که این اندازه جدی بگیریمش و بتونه تا این حد روم اثر بزاره و براش وقت بزارم.
حیف قول دادم از این به بعد در این حدم بها ندم بهش که بخوام وقت بزارم درباره ش فک کنم وگرنه بیشتر ازش مینوشتم..
.
.

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.